Ҳозирги кунда психологга мурожаат қилиш оммалашиб бормоқда. Бу албатта қувонарли ҳол, чунки инсонлар ўз руҳий муаммоларига эътибор қаратишни бошлашди.

Кейинги вақтда руҳият мутахассисларига бўлган талаб ва эҳтиёжлар кескин ошиб боряпти. Нима учун шундай?

Фикрлаш фильтридан фойдаланинг – ҳар қандай маълумотни қабул қилишда танқидий ёндашинг. Манбани текширинг – маълумот қаердан келган? Уни ким тарқатди? Расмий манбаларда ҳам шу маълумот борми?

Ташқаридан қараганда сиз ёлғиз эмассиз, лекин бир вақтнинг ўзида ёлғизсиз. Бу – замонавий ҳаётнинг парадокси: биз ҳаммамиз гўё бир-биримиз билан жуда боғланганмиз, лекин бир вақтнинг ўзида жуда ёлғизмиз.

Қизалоқнинг оч қолиб, булочка ўғирлаши бу – жуда ачинарли ҳолат. Мактаб бу – нафақат таълим маскани, балки болаларнинг хавфсизлиги, соғлиғи ва фаровонлиги учун ҳам жавобгар жой.

Куннинг шовқин-суронлари, ташвишлари ва чопа-чопларидан сўнг, кечки сокинлик бу – бизнинг руҳий саломатлигимиз учун ҳақиқий неъмат.

Жуда кўпчилик, балки деярли барча ўтмишини соғинади. Яъни ностальгия ўтмишни соғиниш ҳисси ҳеч кимга бегона эмас. Одатда бу ҳис кутилмаганда келади. Ва ҳар кимнинг онгида вақт машинасини ортга қайтариш учун «калит»лар мавжуд.

Кўпинча «ҳаётнинг маъноси нимада?» деган саволни инсонлар ўзига ва бошқаларга беради. Бу ҳар биримизни ўйлантирадиган муҳим савол.

Бу ғалати туйғуни ҳамма билади: ёшимизга ёш қўшилган сари вақт тез ўтаётганга ўхшайди. Болаликда йиллар чексиз ўтаётгандек кўринади, аммо ҳозир ойлар ҳафталардек учиб кетмоқда.

Бир тарафдан, бу жуда кучли мотивацияловчи ибора бўлиб, одамларга ишончни тиклашга, келажакка умид билан қарашга ёрдам беради. Лекин, бошқа тарафдан, бу ибора тафаккур хатоларга олиб келиши мумкин.