Kanzas universitetining amerikalik olimlari hayot nima uchun yillar davomida tezlashayotgani haqidagi odatiy fikrlarni rad etishdi. Ma’lum bo‘lishicha, vaqt o‘tish hissi muntazam emas, balki shaxsiy o‘sish va kundalik hayotning boyligi bilan bog‘liq. Tadqiqot Personality and Social Psychology Bulletin (PSPB) ilmiy jurnalida chop etildi.

Jamoa 2500 kishi ishtirokida to‘rtta test o‘tkazdi. Natijalar shuni ko‘rsatdiki, rivojlanish va yutuqlar bilan to‘lgan davrlar tezroq qabul qilinadi. Qoniqish hissi "tezlashtirilgan vaqt" ta’sirini kuchaytiradi. Shu bilan birga, muntazam davrlar har doim ham qisqaroq ko‘rinmaydi.

"Ajablanarlisi shundaki, biz mazmunli faoliyatga eng ko‘p sho‘ng‘iganimizda, vaqt sub’yektiv ravishda tezlashadi", deb ta’kidladi mualliflar.

Olimlar bu hodisaning ikkita izohini taklif qilishdi. O‘sish nazariyasi -  rivojlanish nazariyasi sizni vaqt o‘tishiga kamroq e’tibor berishga majbur qiladi. 

Muqobil variant - bu muhim davrlar uchun ularning tezkorlik illyuziyasini yaratadigan o‘sishni orzu qiluvchi gipoteza.

Statistik tahlil shuni tasdiqladiki, vaqt - o‘tish tuyg‘usini eng yaxshi bashorat qiladigan voqealar soni emas, balki hayotdan qoniqishdir.

Tadqiqotchilar vaqtni tezlashtirishga bo‘lgan munosabatni qayta ko‘rib chiqishni taklif qilmoqdalar. Masalan, hayot sur’ati bilan kurashish o‘rniga, uning bajarilishiga e’tibor qaratish lozim.

"O‘tkinchilik — hayotdan qoniqmaslik belgisi emas, balki uning boyligidan dalolatdir", - deya xulosa qilishdi olimlar.