Тоҳир Маликнинг уйига бориб китобни олдим. Абдулла Ориповнинг «Кўзларим йўлингда» деган юпқагина китоби. Унга муаллиф шундай сўзлар битган экан: «Маматқул дўстим! Ижодингизга равнақ тилайман, ажойиб ҳикоялар ёзинг, биз ўқиб турайлик. Ҳурмат билан Абдулла Орипов. 16.XII.66 й.»

2016 йили берган интервьюсида «Шайтанат» фильми режиссёри, продюсери ва бош роль ижрочиси Ёдгор Саъдиев турмуш ўртоғининг руҳини шод этиш учун сўнгги қисм устидаги ишларни якунлаш ниятида эканлигини айтган эди.

Ўзбекистон халқ ёзувчиси, севимли адиб ва серқирра ижодкор Тоҳир Малик адабиётимизда ўчмас из қолдирди. Устознинг китоблари, ташбеҳлари, маслаҳат-ўгитлари кўплар учун мислсиз хазина бўлиб қолди.

Хабарингиз бор, «ЗўрТВ»да кўп қисмли «Шайтанат» бадиий фильми намойиш этила бошланди. Ваҳоланки, у икки йил муқаддам давлат телеканалида кўрсатилиши кутилган, ҳатто эълон қилинган эди. Ўшанда сайтимизда ушбу асар муаллифи, Ўзбекистон халқ ёзувчиси Тоҳир Малик билан иккита суҳбат берилганди.

«Авлоний» фильмига таклиф қилишганида устоз Тоҳир Маликни эсладим. Раҳматли адибимиз ҳаётлигида ўзи ҳақида суратга олинган ҳужжатли фильм премьерасига ҳам келмаган, хасталаниб қолган эди.

Атоқли адиб, меҳрибон устоз, камтарин инсон Тоҳир Маликнинг ёрқин хотираси қалбларимизда ҳамиша сақланиб қолади.

Бугун 16 май куни Ўзбекистон халқ ёзувчиси Тоҳир Малик вафот этди. 

Китоблар сифатли, янгича кўринишда муқоваланган, асар воқеаларига мос сурат ва иллюстрациялар билан бойитилган.

Адибнинг, айниқса, болаларга меҳри ўзгача. Шу боисми, унинг асарларида болаларча беғуборлик, бағрикенглик, самимиятни ҳам илғаш мумкин. Филмда Тоҳир Маликнинг ана шу хислатлари очиб берилган.

Баъзан мендан: «Асадбекдай одамнинг ҳаётда бўлишини хоҳлармидингиз?», – деб сўрашади. Бу саволга жавобим қатъий: йўқ. У қанчалик мард бўлмасин, қанчалик жабрдийда бўлмасин, жамиятимизнинг бундайлардан холи бўлишини истардим. Асадбеклар бизнинг жамиятимизда яшашга ҳақли эмас!

Бу воқеаларни ёзишдан асосий мақсадим одамларни огоҳлантириш эди. «Одамлар, кўриб қўйинглар, бефарқ юрманглар, сиз билан бизнинг ёнимизда кўзга кўринмас, аммо ваҳший бир олам борки, ундан ўзингиз ҳам эҳтиёт бўлинг, айниқса, фарзандларингизни асранг, токи бу оламга банди бўлиб қолишмасин. Бу оламнинг биттагина эшиги бор. Кирдингми, тамом, ўз оёғинг билан қайтиб чиқишинг маҳол, кафансиз кетишинг аниқроқ...», – демоқчи бўлганман.

Ўзбекистон халқ ёзувчиси, севимли адибимиз Тоҳир Маликнинг «Шайтанат» асари ўтган асрнинг тўқсонинчи йилларида дунё юзини кўрган ва ўн беш йилдан ортиқ вақт мобайнида жами бешта китоб миллионлаб нусхада чоп этилган эди.

Бу асарнинг дастлабки китоблари асосида суратга олинган «Шайтанат» сериали ҳам томошабинларнинг жуда кучли қизиқишига сабаб бўлган. Ёдгор Саъдиев раҳбарлигидаги «Қалқон» студияси томонидан ишланган бу фильм намойиши бошланганидан сўнг кўп ўтмай тўхтаб қолган ва бунинг сабаби расман изоҳланмаган эди.

Бир куни ошга бордик. Ўтириб олгач, даврадагилар билан сўрашдик. Таниш шоир ҳам ўтирган экан. Шундоқ рўпарамда-ю, мени кўрмаганга олаяпти, ён томонимга қараяпти.

Одамнинг ҳам оёғи ерга тегиб туриши худди ана шу нарсага ўхшайди. Бетон уйларда яшаб, оёғи деярли ерга тегмаётган одамларда «заземление» бўлмагани учун турли хасталиклар уларга эргашиб юради, барча салбий зарядлар танасида қолиб кетаверади, ерга ўтиб кетмайди.