Shu kunlarda internet tarmoqlarida shov-shuvga aylangan va ko‘pchilik tomonidan ma’qullanayotgan bu klipda asosan tiyiqsizlik, poyonsiz erkinlikka intilish bordek.

O‘zi aslida Lolaning qo‘shiqlariga bir paytlar o‘zim ham muxlis bo‘lganman. Birinchi kuylagan «Bahor» qo‘shig‘iyam esimda, keyin «Netayin» qo‘shig‘i bilan tanilgan Lolani, garchi o‘sha qo‘shiqniyam so‘zini noto‘g‘ri tallafuz etib, «nehtayin» deb kuylasa ham, baribir yoqtirardim.

Keyin u mashhur bo‘lib ketdi. Ayniqsa, 2005-yildagi «Ko‘z yoshim» qo‘shig‘i hammaning qalbiga kirib borgandi. O‘sha paytlar qo‘shiqchida qandaydir yaxshi ma’nodagi chegara bor edi, bu qo‘shiqlarida ham sezilar, kliplari o‘zgacha joziba kasb etardi. O‘shanda uni o‘zbekcha kuylab, ruscha gapirsa ham yaxshi ko‘rardim. Afsus... So‘nggi kliplaridagi taqirbosh ko‘rinishlar, kiyinish uslublaridan keyin uni taniyolmay qoldim. Shundagina bildimki, ijodda ham nazokat va joziba kasb etgan o‘sha chegaraga nimadir bo‘lgan. Men hamon Lolaning eski qo‘shiqlarini, o‘sha sirlilikka va iboga belangan jozibali ko‘rinishlarini sog‘inaman.

Aslida inson ma’nan erkin yashashi mumkinmi? Shunday yashash bizga ma’qulmi? Yo‘q, Lola xohlayotganidek, insoniyat ma’nan betiyiq bo‘lganida Yaratgandan bizga doimiy axloqimizni chegaralovchi muqaddas kitoblar yuborilmasdi. Inson bor ekan axloqiy me’yor bo‘lishi shart. Xo‘sh, MILLIYLIK degan tushunchamizga allergiyasi bor yoshlar aytsinchi, ular oilada otasidan yuqorida o‘tira oladimi?!

Endi shu o‘rinda qushiqchilarni nazorat qilish kerakmi, degan savolga men «ha», derdim. Lekin ularning qo‘shiqlarini emas, kliplarini nazorat qilish kerak. Mayli qo‘shiqni erkin ijod qilsin, lekin ommaga taqdim etayotgan klipida axloqiy mezonlarni hisobga olsin, chunki ularni tomosha qiluvchi va ulardan andoza oluvchilar asosan bizning farzandlarimiz.