Янги тадқиқот шуни кўрсатадики, Аргентина ҳудудидаги овчилар Европа итлари хонакилаштиришдан олдин тулкиларни уй ҳайвонлари сифатида сақлашган. Қадимги одамлар ҳатто тулкилар билан бирга дафн этилган.

Илгари минтақадаги итлар тулкилар ва итларнинг аралашмаси деб тахмин қилинган, аммо бундай эмас — аксинча, тулкилар бутунлай йўқ бўлиб кетганга ўхшайди.

Royal Society Open Science журналида чоп этилган янги тадқиқотда ғарбий Мендоса шаҳридан тахминан 210 километр жанубда жойлашган қабр текширилгани акс эттирилган.

1991 йилда топилган бу қабрда камида 24 кишининг суяклари, жумладан, болалар, шунингдек, уларнинг шахсий буюмлари, мунчоқ маржонлари, тош асбоблари ва безаклар бор. Изланишлар улар бу ерда тахминан 1500 йил олдин яшаганлигини кўрсатади.

Бир қабрда тулкининг қисман скелети ҳам мавжуд бўлиб, тадқиқот биринчи марта 19-асрда йўқ бўлиб кетган Фолькленд оролларидаги тулки ёки бўри Dusicyon australis билан чамбарчас боғлиқ бўлган йўқолиб кетган тур Dusicyon avus эканлигини аниқлади.

Афтидан, тулки қабрдаги одамнинг ёнига атайлаб кўмилган — бу Жанубий Америкадаги иккинчи ана шундай кашфиёт, деди Оксфорд университети зооархеологи Офелия Лебрассеур.

«Тулки овчилар жамияти билан, хусусан, бу одам билан қандайдир чуқур муносабатларга эга», деди у.

Тадқиқотчилар дастлаб Каньяда-Секадаги тулки суяклари Жанубий Америкадаги Lycalopex тулкиларининг намунасига тегишли деб ўйлашган.

Бироқ, сўнгги тадқиқотда жамоа унинг ўлчамини аниқ ўлчаш ва қадимги ДНК таҳлилини ўтказди, бу Dusicyon avus эканлигини кўрсатди. Ёввойи тулкилар одатда кўпроқ гўшт истеъмол қилишарди, бу қабрдаги тулки одам билан бир хил овқат истеъмол қилганини кўрсатади, деди Лебрассеур.

Тадқиқотчиларнинг айтишича, Dusicyon avus итлар популяциясига сингиб кетиш ўрнига, иқлим ўзгариши туфайли йўқ бўлиб кетган. Чунки унинг яшаш жойи одамлар томонидан эгаллаб олинган, бу Европа итлари минтақага келган пайтда содир бўлган.