«U davrlar boshqacha edi. Qancha jim yursang, shuncha yaxshi edi... Bizlar qo‘rquv davrida yashagandik...»

Keyingi paytlarda biror mutasaddi yoki partiya rahbarimi, vakilimi tomonidan tushirilgan «qovun»larga ko‘nikib ham qoldik hisob. Ularning bir-biridan ajib bayonotlari kinoya-yu kulgular bilan qorishgan holda ijtimoiy tarmoqlarni kezib yuribdi hamon.

Yuzxotirlik, andisha, tanish-bilishchilik — taraqqiyot kushandalari. O‘zbekchilikda shunday xislatu illatlarimiz borki, ulardan voz kecholmaymiz. Garchi buni o‘zimiz istasak ham. Voz kechish uchun betni "beton" qilib olish kerak bo‘ladi.

Jurnalistikani yoki matbuotni tanqidsiz tasavvur qilib bo‘lmaydi. Lekin masalaning boshqa tomoni bor. O‘zbekistonda ba’zi sabablarga ko‘ra so‘z erkinligi cheklangan edi. Biron-bir jurnalist jamiyatimizdagi illatlar va muammolar haqida gapira olmas edi.