Араб табибларидан бири Хорис ибн Колда: «Ошқозон – касалликларнинг уйидир, парҳез эса барча давонинг бошидир», деган.

Луқмони Ҳаким эса «Эй фарзанд қорнингни босиб-тиқиб тўйдирсанг, фикр хазиналаринг қурийди, тафаккур қилолмайдиган аҳволга тушасан, сендан ҳикмат деган неъмат кетади, аъзоларинг ибодат қилишдан қолади», — дея таъкидлаган.

Бизнинг организмимизга таом, сув билан бирга ташқаридан токсинлар ва микроблар ҳам тушади. Ёғ, оқсил ва углеводлар билан биргаликда сингади, йиғилиб боради. Аслида ҳамма нарсанинг меъёри бор, аммо кўпчилик бунга амал қилмайди. Тиббий таҳлилларнинг кўрсатишича, инсонга бир кунда 250-500 грамм овқат етарлидир. Бундан ортиғи баданда қолдиқ пайдо қилади ва касалликларни вужудга келтиради. Бу ҳолатда вужуд хасталикка қаршилик кўрсата олмайди. Чунки доимо ҳазм билан курашиш, ортиқча ва токсин моддаларни чиқариш, чиқмаганларини ажратиб, сақлаб қўйиш жуда оғир ишдир.

Бундай ҳолатда рўза энг яхши ёрдамчидир. Инсон рўза тутганда, яъни оч қолганда, унинг вужуди ҳазм қилиш жараёнидан озод бўлади ва ўзини тозалашга киришaди.

Бу оғир ишни амалга оширишда кўп қувват сарфланади. Вужуд бу қувватни топа билиш учун аввал заҳирадаги гликоген ва ёғларни ишлата бошлайди. Натижада, очликнинг илк 3-4 кунида инсон ҳар куни 1-1,5 кг. вазн ташлайди.

3-4 кундан кейин тозаланган қон томирларнинг деворларидаги холестерин, токсин ва туз қатламини эритиб, организмдан чиқара бошлайди.

Очликнинг 5-7-чи куни таъсир ҳужайраларга инади, функцияси ўзгарган ҳужайраларни тозалайди. Тозаланиши мумкин бўлмаган ҳужайраларни парчалаб, уларни ўзига озуқа қилади, яъни хасталикларни тубдан йўқ қила бошлайди.

Тузларни ва заҳирадаги ортиқча моддаларни эритиб, уларни қисман қўллайди, қисман ташқарига отади.

Бу жараёнда вазн йўқотиш камаяди, кунига 500-700 грамга тушади.

Еттинчи кундан эътиборан вазн йўқотиш кунига 300-360 граммга, 21 кундан сўнг эса 120-150 граммга тушади.

Яъни организмда зарарли бўлган ортиқча нарсалардан ўзига хос тозаланиш рўй беради, инсон ҳам маънан, ҳам руҳан енгилликни ҳис этади.