Ular juda qattiq janjallashib qolishdi. Xotin tugunini tugib, bolasini opichlab, ota uyiga jo‘nadi. Er bir og‘iz «qol» demadi. Mahallalariga kiraverishda, dugonasini uchratib qoldi.

Eri boshqa juvonga ilakishib ketib qolgach, bu ayol qaynona-qaynotasi, qaynog‘a-qayinopalari bilan bir hovlida yashayverdi, ichidan o‘tganini bildirmasdan, ularga astoydil xizmat qilaverdi.

U ishdan qaytishda uch nafar farzandiga goh uch dona banan, goh uch dona shokolad xarid qiladi. Ko‘proq banan, albatta. Bundan bolalar benihoya xursand bo‘lib, bananni olishlari bilan uyni boshlariga ko‘tarishadi.

Shu kuni uyga xomush qaytdim. Ishdan charchamaganmanu, ammo, bo‘lib o‘tgan voqea butun tanamni ezardi. Harchand urinib, xotiramning eng kichik «sim»larigacha titkilamay, o‘qituvchimning ismi sharifini eslolmadim. Xotiram 70 yoshdan oshgan o‘qituvchimdek ham emasligidan biroz asabiylashdim ham... 

Turk yozuvchisi Aziz Nesinning shu nomli hikoyasining o‘zbek tiliga tarjimasi xabar.uz o‘quvchilari hukmiga havola qilinmoqda. Yoqimli mutolaa.

U – mashhur rus yozuvchisi, jahon adabiyotining umum tan olgan klassik adibi. Mutaxassisligi bo‘yicha shifokor. Imperator akademiyasining og‘zaki va yozma nafis adabiyot bo‘yicha faxriy akademigi. Dunyo miqyosida mashhur dramaturglardan biri.

Yuzlarini burama-burama keksalik ajinlari qoplab olgan, iyagi oldinga bo‘rtib chiqqan bu odamning do‘nqi peshonasi va kartoshkadek burni orasidagi ko‘zlari xuddi qisilib qolgandek.

Noiloj qolgan savdogar ichida «xalqning aytganicha bor ekan, sen juda qattiqqo‘l bo‘libsan «o‘ris kuyov» deb qo‘ydi.

Sa’dullabek qo‘rboshi Xorazmda 1920–1928 yillar davomida istiqlolchilik harakatini olib borgan shaxslardan bo‘lib, asosan, kambag‘allarni himoya qilgani, boylikka mukkasidan ketgan kishilarning molini ularga ehson etgani, bolsheviklarga bergan qaqshatkich zarbasi va tutqich bermasligi bilan nom qozongan edi.

Uy ta’miridan so‘ng chiqindiga qo‘shib yangi qandil solingan qutini ham tashlab yuboribman. Uyga kelgach, xatoimni tushundim va darhol orqaga qaytdim.